Modemerken op weg naar de top.

De hectische, internationale modeweken zijn op dit moment aan hun laatste dagen begonnen en laten hierna de rust terugkeren in de 4 grootste modesteden van de wereld.

Met Parijs als ultieme afsluiter kunnen we onze gedachtes en inspiraties de gang laten gaan in afwachting naar de realisatie van alle opmerkelijke outfits die er te zien waren. Welke prints, kleuren en belijningen zien we veelvuldig terug in het winterseizoen van 2014? En welk modemerk zal zijn opmars maken door de perfecte timing in het lanceren van een gewild item? Vaak zijn dit merken die al geruime tijd bestaan, maar waar weinig mensen het bestaan vanaf wisten. Maar plots, door het spotten van een BN-er in desbetreffend item, maakt het merk een grote stap voorwaarts naar de grote modewereld en wordt overspoeld met aanvragen, orders en stylingdoeleinden. 

Isabel Marant AW 2013 (Photo:fashioncaramel)

Ook het gebruiken van een groot netwerk in de modewereld resulteert regelmatig in een stijgende naamsbekendheid. Tja, netwerken is dan ook nog steeds een must binnen de modewereld. Iets waar wij regelmatig gebruik van maken door het benaderen van interessante personen of bedrijven die mogelijk iets voor je kunnen betekenen. Natuurlijk wil je zelf ook iets voor die persoon betekenen, als blijk van waardering en de ongeschreven regel in de zakenwereld: ‘voor wat hoort wat’.

Zo hebben wij, dankzij ons netwerk, al vele leuke samenwerkingen voor Mincfashion gerealiseerd die allemaal een steentje bijdragen in de bekendheid van ons merk en de webshop.

Zo’n enorme stijging in populariteit.. een ego-boost voor een merk zullen we het maar noemen.  Een verandering waar de meeste kleine merken en ondernemingen meestal niet op berekend zijn. Omdat mode een razendsnel fenomeen is, dient er direct op een trend ingespeeld te worden.

Kijk bijvoorbeeld naar de populariteit van de Kiboots enkele jaren geleden. Een kleine, ambachtelijke onderneming die zo enorm zijn gegroeid in korte tijd, dat de voorraad in de webshop regelmatig ontoereikend was voor de vraag. Je hebt tenslotte maar 1 seizoen de kans om jouw sterke item tot zijn recht te laten komen. Gelukkig is er een sterk marketing team en een heldere toekomst visie al genoeg om het merk dankbaar gebruik te laten maken van zijn opgebouwde populariteit. Het bedrijf is nu succesvol uitgegroeid tot een volledig en divers merk met een breed assortiment en een compleet team.

Trends zijn enkel te voorspellen door een selectief groepje designers, bloggers of stijl-iconen. En dan nog slaan ze de plank nog weleens volledig mis. Als het kwartje de juiste kant op blijft rollen, is dat een teken van actie ondernemen om het merk nog meer te laten groeien en het die kant op te laten gaan die de oprichters voor ogen hebben. Ook zo’n  perfect voorbeeld is NOOSA Amsterdam. Al geruime tijd actief, maar echt succesvol sinds enkele jaren en hun deelname aan een RTL 4 programma. Zelfs na het programma heeft het enige jaren moeten duren voordat zij succesvol werden, maar door professioneel te blijven denken en geloof in het concept is het de vrouwen gelukt deze unieke accessoires op de markt te brengen en bij menig vrouw om haar arm te hangen. Hierbij was het succes dan weer puur te danken aan de enorme motivate van de oprichters en het professioneel blijven handelen in het vakgebied.

En wie kent tassenlabel FAB. Niet? Haar unieke ontwerp is uitgegroeid na vele pers publicaties, styling acties en een campagne met Jennifer Hofman als muze. De tassen zijn uitgesproken en exclusief in ontwerp dat enkel een bepaald publiek aanspreekt. Maar door de enorme groei in populariteit werden de tassen zelfs gekocht door vrouwen die normaal niet zo van ‘kleur en figuren’ waren.

Tegenwoordig gaat Nederland dus steeds meer ‘USA’ gewoontes aannemen.

Een modemerk. Pure beleving en marketing.

Volgende keer ga ik dieper in op het fenomeen ‘beleven’ als marketing instrument. Een must-do voor de modebranche tegenwoordig!

Dit artikel is eerder verschenen op VrouwMetStijl

Mijn verwachting..

Aangezien het fenomeen roken afgelopen week weer volop in het nieuws was met de nadruk op negatief werd ik weer even met mijn neus op de feiten gedrukt. Ik weet mijn hele leven al dat het een uitzonderlijk slechte bezigheid is en dat deze gewoonte des te meer op crimineel gedrag begint te lijken. Ik prefereer een sigaretje na het eten, of tijdens een gezellig avondje. De welbekende gezelligheids-roker dus. Zo zou je mij kunnen benoemen. Een niet-serieuze, uiterst verwende roker. Ik ga bijvoorbeeld niet (alleen) buiten staan en, ook al ben ik vergezeld, niet in de kou of regen. Desalniettemin rook ik ook nog eens niet de ‘gewone’ sigaretten, maar neem ik enkel genoegen met de dunne Vogue sigaretjes waaraan zo hard getrokken moet worden voordat er enig teer of koolmonoxide te proeven is, dat je je afvraagt waarvoor de sigaretten bedoeld zijn.

Afijn, ik kan me afvragen of ik een serieuze roker ben. Rokers zeggen van niet, niet-rokers zeggen van wel. Eenmaal een trekje: Roker. Dus.

Afgezien van mijn daarnaast trouw volgende gezonde levensstijl, kan dit dus als tegenstrijdig worden gezien. Iets waar ik dus niet trots op ben.

Er wordt regelmatig verbaasd gereageerd wanneer ik met een brandende peuk in mijn hand wordt gespot. “Ik dacht dat jij zo gezond leefde??” Fijn, daar gaat mijn gezonde imago. Nu ga ik de boeken in als oplichter. Degene die mensen laat denken gezond te leven, maar ondertussen de ene na de andere zonde begaat.

Bovengenoemde nog eens na te lopen, kan ik ervan uit gaan dat ik gemiddeld gezond leef. Vanwege het roken daalt de ’gezondheidsthermometer’ enorm en maakt dit mijn levensverwachting volgens de wetenschap ook niet al te best. Als je af en toe rookt, verlies je namelijk een aantal levensjaren. Gemiddeld gezien leven rokers 8,5 jaar korter dan niet-rokers. Laten we zeggen dat er voor mij wat minder jaren afgaan, gezien mijn rokersgedrag. 5 jaar zal een goede uitkomst zijn.

Dan hebben we mijn enorm gezonde gedrag in eten en bewegen nog niet meegerekend. Dit levert volgens recente studies namelijk weer wat winst op in levensverwachting.

Indien de mens niet meer dan 2 x per week vlees eet, groeit zijn levensverwachting. Net als het feit dat het regelmatig beweegt en hardlopen als een van deze bewegingsrituelen rekent.

Dat verhoogt namelijk de levensverwachting voor vrouwen met maar liefst 6 jaar!

Oké, enigszins rustig steek ik mijn volgende ‘gezelligheids’ sigaretje op. Ik heb er namelijk 1 jaar leven bij!

Onweerstaanbare pompoen-havermout koekjes

Éen van de dingen die ik regelmatig op het grote net check zijn de 'healthy recipes' die voornamelijk op Amerikaanse sites te vinden zijn. Tja, Amerika. Het land van overgewicht, maar ook van dwangmatig gezond eten en sporten in de grote kuststeden (lees: Los Angeles, Hollywood, Miami, New York). In Nederland wordt de hype rond het gezond en verantwoord eten steeds groter, maar over het algemeen houdt de prijs en de verkrijgbaarheid dit helaas tegen. Afgezien van het feit dat de meeste ingrediënten zoals bietensap, speltmeel, amandelmeel, goji bessen en chia zaadjes enkel in stedelijke bio-winkels te vinden zijn  met veelal ongemotiveerde, spirituele hare-krishna types achter de balie, wordt de stap naar ' healthy living' ons behoorlijk zwaar gemaakt.

Afijn, soms moet er even met de tanden op elkaar snel door een eko-winkel gestormd worden om de voorraad in te slaan. Gelukkig heeft De Tuinen een minder ' geitenimago' en kan je sinds kort ook bij de Plus supermarkt terecht voor vele natuurlijke bio-producten.

De speltpizza van Amber Albarda is een favoriet, maar ook de zelf bedachte havermout koekjes blijven populair. Nu weer eens tijd voor een nieuwe variant. Deze keer uit het land van de 'healthy lifestyle' zelf: Pumpkin-Oatmeal cookies. Dit keer wel bereid met boter en suiker, dus slank zijn de koekjes niet. Echter wel voorzien van vezels, dus eentje mag!;)

Benodigdheden:

2 kopjes havermout

1 kopje tarwebloem

1 theelepel pompoen kruiden

1 theelepel bakpoeder

1/2 theelepel zout

10 eetlepels ongezouten boter

2/3 kopje rietsuiker

1 1/2 kopje pompoen puree 

2 grote eieren

1 1/2 kopje gedroogde cranberries

Omdat bovenstaand de Amerikaanse afmetingen zijn, hieronder de specificaties:

1 kopjes: 225 ml

1 theelepel: 5 ml

1 eetlepel: 15 ml

Ingrediënten zijn gelukkig makkelijk aan te schaffen in de dichstbijzijnde supermarkt/ toko/ eko-winkel.

Al met al ben je ongeveer 30 minuten bezig met het bereiden van deze heerlijke koekjes.

Lees de bereidingswijze hier.

Succes!

Tassen trends door de seizoenen heen..

Elke keer wanneer een nieuw seizoen zich aandient, beginnen mijn mode-genen te kriebelen. Welke trend zal zich deze keer ontpoppen tot meest besproken combinatie in outfits? En welk merk weet zijn naam te vestigen door het starten van deze bepaalde trend? Omdat ik me de laatste jaren voornamelijk stort op gebied van tassen- en accessoires trends, zal ik deze dan ook veelvuldig benoemen.

Was het Hérmes die enkele jaren geleden veelvuldig werd gekopieerd in zijn bekende 'Birkin' modellen, is het nu Céline die met haar 'Luggage Tote' menig modehart sneller doet laten kloppen. Bij mijn eerste bezoek voor onze rubriek Purse-Oonlijk heb ik Lonneke van Style My Day enkele vragen gesteld en daarnaast eindeloos gekletst over de bijzondere modewereld. Dat geheel terzijde, ik heb even snel haar immense tassen-collectie mogen bewonderen. Die van mij is tamelijk groot, maar dit is een verzameling waarbij mijn hart even niet meer wist welk ritme aan te houden. Dit komt voornamelijk door het aantal prachtige designer-stukken. Laatst toegevoegde item: De Céline Luggage Tote. Ja, de enige echte. 

Céline luggage Tote

Zelf draag ik al enkele maanden dé trots van Mincfashion, de 'Jullietta Tote'. Een prachtige, stijlvolle leren shopper, geïnspireerd op het Céline model. Omdat tassen van stevig leder vaak wat zwaarder zijn, heb ik ondertussen wat meer arm-spieren gekweekt. Ook Lonneke kon dit begrijpen, haar Céline neemt ze niet zomaar mee voor een gehele dag op weg. Bij het oppakken van de tas realiseerde ik me dan ook dat deze misschien wel 2 keer zo zwaar was dan mijn eigen model. Ja, shoppen is topsport, maar een designer tas meedragen ook.. 

Al met al ben ik nog steeds dol op Céline's nieuwe ontwerpen van komend seizoen. Hoewel Givenchy de markt ook steeds meer gaat veroveren, spreken de strakke en stijlvolle ontwerpen van het Franse modehuis iedereen aan.

De magische 'runners high' van het hardlopen.

Sporten. Een onderwerp waar vele vrouwen een haat-liefde verhouding mee hebben. Deze haat verhouding komt vooral naar voren in het begin van het jaar. Dan komen de goede voornemens tevoorschijn en zien dieet-guru’s, sportscholen en fruit/ groente handelaren hun marktaandeel bijzonder hard stijgen. Een haat verhouding kan na enige tijd omslaan in een liefde verhouding en in sommige gevallen uitgroeien tot een heuse sportverslaving. Het is wetenschappelijk bewezen dat de stof endorfine verslavend werkt en vooral tijdens en na het hardlopen tot uiting komt.

Een Wikipediaanse beschrijving: Endorfines werken in de eerste plaats pijnonderdrukkend, maar zorgen ook voor een gevoel van geluk of euforie, zoals de 'runners high' bij duursporters. De roesachtige toestand die kan ontstaan na een fysieke inspanning wordt gedeeltelijk veroorzaakt door het vrijkomen van endorfine. Opium en heroïne werken op dezelfde receptoren in als endorfine. De smaakervaring bij suikers, vetten, chilipepers[1] en ook chocolade produceert endorfine in het lichaam. Ook werkt deze verslavende stof zeer actief bij automutilatie (zelfverminking).

Bovengenoemd te hebben gelezen, zou er geconcludeerd kunnen worden dat hardlopers hetzelfde genot beleven als het binnenwerken van een reep hemelse chocolade. Nu zijn de gevolgen wel uiteenlopend. Met hardlopen verbrand je namelijk eindeloos veel calorieën, met het eten van een reep hemelse chocola op de bank verorber je eindeloos veel calorieën. What’s new??

Ik kan me prima vinden in de beschrijving over de zogenoemde ‘runners high’. 2 jaar geleden ben ik begonnen met hardlopen om mijn conditie te verbeteren en daarbij te voorkomen in de toekomst wat dikker en luier te worden. Ik moet toegeven, beginnen met hardlopen vereist doorzettingsvermogen. En niet zo’n klein beetje ook. Puffend en hijgend heb ik me vaak afgevraagd waarom ik in hemelsnaam de deur uitliep met diezelfde deur als einddoel. Mensen die de magie van het hardlopen niet kennen verklaren mij dan soms ook voor gek. Hoe druk ik ook ben, een rondje hardlopen moet minstens 2 á 3 keer in mijn weekschema voorkomen. Na enige tijd oefenen en vooral rustig opbouwen krijg je, geloof het of niet, de smaak te pakken. Eerst is het 2 kilometer, dan 4, maar dan komt de magische 5 om de hoek kijken. 5 kilometer onafgebroken rennen, joggen of hardlopen in een half uur! En dan is het er.. de magische endorfine die door je bloed loopt. De warmte die je lichaam produceert en de gezonde blosjes maken dit moment nog fijner om mee te maken. 

Na die 5 kilometer begint de passie te komen. Niet alleen door de endorfine, maar ook door het besef dat je geest op zo’n moment totaal leeg is. Volgens een zoveelste artikel over hardloop-passie dat ik enkele weken geleden doorlas, is het moeilijk voor de hersenstam om na te denken aangezien de beweging in de nek constant is en hierdoor geen mogelijkheid tot piekeren kan worden geplaatst. Ik heb er laatst over proberen na te denken tijdens het hardlopen. Dat ging me niet makkelijk af. Ik besefte me dat ik aan helemaal niets denk tijdens een rondje lopen. Enkel aan de route, de tijd die ik loop en de geluiden van vogels, auto’s , spelende kinderen, of het kabbelende water van de rivier waar ik vaak langs loop.

Misschien is het daarom één van de vele redenen waarom drukke, maar ontzettend gemotiveerde top-ondernemers hun toevlucht zoeken in een rondje joggen. Geen vergaderingen, cash-flow kwesties en marketing prognoses. Enkel de natuur, de verse lucht in je longen en de after-running endorfine.. 

De ondernemer en de crisis.. Een bitter tijdperk, of toch niet?

In januari stond Nederland weer even in het teken van de mode. En om precies te zijn ging het over de trends van najaar/winter 2013. Met de modefabriek als jaarlijkse aftrap haast tout modeliefhebber, ondernemer, blogger of student zic h naar de RAI om zich te laten inspireren wat betreft nieuwe merken en trends. Ook wij hebben dit jaar wederom een bezoek gebracht aan deze mode-speeltuin vol met mooie, aparte maar ook spraakmakende types. Een jongeman gehuld in een ruitjesrok die vrolijk rondhuppelt alsof hij zich op een Zwitserse alpenweide bevindt is hier dan ook geen uitzondering.

 Bezoekers draaien even om en lopen dan gerust weer verder, beseffende dat dit misschien wel de toekomst is waar de modewereld zich op aan moet passen. We hebben het hier over de zoektocht naar inspiratie en de opvolging in trends. Volgden de modemerken eerder de leidende ontwerpen van gerenommeerd designer, nu zijn het vooral de fashion-bloggers die dienen als inspiratie voorbeeld voor hedendaagse collecties die het liefst zo snel mogelijk geproduceerd worden. Want ook hierin is de concurrentie moordend en neemt alleen maar toe.

Dan krijgen we ook nog eens te maken met die ellendige crisis. Bijna elk bedrijf in iedere branche moet momenteel op een houtje bijten om  het hoofd nog boven water te houden. Reorganisatie en ontslag lijken dan ook wel het meest gebruikte woord van 2012. Natuurlijk zijn de wonden in sommige branches extra diep. Neem bijvoorbeeld de bouw. Hier heeft een stijging in werkloosheid plaatsgevonden van maar liefst 70%! Faillisementen worden tot vandaag de dag helaas nog keihard uitgesproken. De kleine ondernemers met weinig spek op de botten gaan het eerst.

Welke ondernemers maken hier het minst van mee? Naar mijn idee zullen dit de begrafenis ondernemers zijn. De dood is tenslotte iets wat niet te voorkomen is en een gebeurtenis die respectvol, maar ook luxueus moet worden aangepakt tegenwoordig. Een koffie met cake is allang passé. Nabestaanden willen tranentrekkende muziek, spraakmakende video’s en een uitgebreid buffet voor iedereen die wat betekend heeft in diens leven. Een business die niet te stoppen is dus. Maar tevens een zware. Weinig mensen zijn weggelegd voor een beroep waarin er dagelijks geconfronteerd wordt met datgene wat wij allemaal willen ontwijken. De dood.

Afijn, van de modefabriek naar begrafenis-ondernemer. Zo kan het lopen. De conclusie van dit schrijven is dan toch wel dat de wereld veranderd en tegelijk een sterk dieptepunt meemaakt. Om de mode te stimuleren dienen er eerst inkomsten gemaakt te worden. De consument is hetgeen waar het uiteindelijk allemaal om draait. In welke context dan ook. Gasten, klanten, patiënten, afnemers, consumenten. Zij zijn ons en wij zijn zij. Dit is de cirkel die economie heet en die moeten we met zijn allen draaiende houden.

Guest editor for a week @ Fesjon

Ik heb afgelopen week de prachtige kans gekregen mijn interesses, bezigheden en gedachten te delen met de lezers van stijlwebsite Fesjon. Hier was ik een week lang 'guest-editor' en heb ik zoveel mogelijk uiteenlopende zaken aan het licht gebracht die mijn gedachten dagelijks passeren. Naast onze webshop Mincfashion, heb ik ook andere dingen in mijn hoofd die nu of eerder een veelbesproken onderwerp zijn geweest. Interessant om het hierover te hebben en om in dit mooie land mijn vrije meningsuiting te geven.;)

Ik zal de aankomende week een paar blogs op mijn eigen pagina plaatsen, zodat ze ook hier gearchiveerd kunnen worden!

Veel leesplezier;)

Emancipatie.

Nee, ik ben geen feminist, maar ben zeer tevreden met de hedendaagse gelijkheid tussen man en vrouw. Natuurlijk botst er weleens iemand tegen het glazen plafond of ontvangt een opmerking waarvan de interpretatie moeilijk is af te wegen.

Tegenwoordig zijn er vele ondernemende vrouwen die naast hun onderneming ook tijd weten te vinden voor hun tweede fulltime baan, het huishouden/ gezin. Ik heb zelf geen kinderen en zou eigenlijk niet moeten denken aan een luier, papje of babybadje na het thuiskomen van een lange werkdag, inclusief avond. Gek genoeg past de mens zich direct aan wanneer er zich een verandering in levensstijl voordoet.

Misschien zijn ondernemende vrouwen daarom tevens goede moeders. Zij weten zich razendsnel aan een andere situatie aan te passen en gooien niet onverhoopt de handdoek in de ring wanneer het tegenzit. ‘Doorgaan tot het bittere eind’ is dan ook wel de gedachte die menig moeder, ondernemer of niet, is gepasseerd.

Kinderdagverblijven dragen dankbaar hun steentje bij aan emancipatie. Voor moeders de mogelijkheid om parttime, dan wel niet fulltime te blijven werken. Met een beetje hulp van oma’s of opa’s natuurlijk. Ik zie de laatste tijd meer verdelingen tussen werkdagen van de man en de vrouw. Was het voorheen een ongeschreven regel dat de vrouw na bevalling minstens 5 jaar thuis bleef voor het kind, nu is het direct doorbikkelen na verlof, kind afgeven bij mams , paps of opvang en 3 dagen werken, afgewisseld met manlief die tevens 1 a 2 werkdagen heeft ingeleverd. Nu zijn de meningen over opvang stevig verdeeld en zijn er jammer genoeg veel bezuinigingen toegepast op de toeslagen voor kinderopvang. Dat maakt de situatie voor sommige vrouwen des te lastiger, aangezien zij flink wat loon moeten inleveren om de kosten voor de opvang nog te bekostigen. Ik ben al regelmatig tegengekomen dat deze vrouwen noodgedwongen hun baan moeten beeindigen vanwege deze oplopende kosten. Kosten die er niet zijn wanneer je thuis bij je kind bent, maar jezelf geen mogelijkheid meer geven je te ontwikkelen.

Nu is het ook voor veel vrouwen een bewuste keuze niet te werken en de eerste jaren van de jeugd bij het kind blijven. Een goede, maar ook beperkte keuze naar mijn idee. Ik las enkele weken een onderzoek in de Volkskrant dat betrekking had op het aantal parttime werkende vrouwen en mannen in Nederland, ten opzichte van andere Europese landen. Het blijkt dat het aantal parttime werkende mannen steeds meer toeneemt in eigen land.

Een fenomeen dat in vele landen wordt opgevolgd, maar waar in de minder ontwikkelde landen nog lang geen sprake van is.

Met ongeloof zie ik af en toe nog reportages of ellendige nieuwsberichten waar de onderdrukking van de vrouw het onderwerp is.

Neem de groepsverkrachtig van pas geleden in India, of de veelbesproken ‘gypsy’ cultuur in Schotland. Helaas komt eerwraak ook  nog steeds in eigen land voor. Al is het niet onze eigen cultuur, wel moeten we hierin onze verantwoording nemen en optreden tegen deze belachelijke vorm van geweld.

AL met al, de emancipatie is op de goede weg. Helaas ondervindt zij vele hindernissen door het verschil in cultuur en de hiervoor genoemde bezuinigingen. Desondanks komen we er wel.. Er is al een hoop bereikt. Of zoals de Spice Girls mij ooit zeiden: Girl Power!